Ustawy Stop Nop: Dobrowolność vs Bezpieczeństwo
2019-07-09 [wersja do druku]
W 2018 roku STOP NOP przygotowało projekt ustawy pod hasłem "Dobrowolność szczepień".
Projekt zakładał przede wszystkim usunięcie z ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi słowa "obowiązkowe" odnoszącego się do szczepień. Jak pisałam w poście OBOWIĄZEK SZCZEPIEŃ, uważam to za zmianę kosmetyczną, gdyż szczepienia i tak są dobrowolne. Niestety do takiego wniosku można dojść dopiero po dogłębnej, krzyżowej analizie wielu ustaw - obowiązujących, ale też tych już uchylonych. Usunięcie tego jednego słowa wprowadzającego w błąd (a tak naprawdę posprzątanie po poprzednich zmianach w prawie), z całą pewnością jest dobrym pomysłem.
Projekt STOP NOP zawierał jednak również szereg innych zmian niezwiązanych z dobrowolnością szczepień:
1. wprowadzał dokładny wywiad dotyczący aktualnego stanu zdrowia, który miałby być przeprowadzany jeszcze przez badaniem kwalifikacyjnym,
2. obligował lekarza do poinformowania pacjenta na piśmie o możliwych negatywnych skutkach szczepienia, o konieczności ich zgłaszania i o metodach wykluczenia przeciwwskazań,
3. wprowadzał dokładny wywiad na pierwszej wizycie po szczepieniu w celu lepszego rozpoznawania NOPów,
4. wprowadzał możliwość samodzielnego zgłoszenia NOPu do sanepidu, jeśli lekarz zaniechał swego obowiązku,
5. zmieniał sposób rejestracji NOPów - rejestracja odbywałaby się w drodze decyzji, od której przysługiwałoby odwołanie (rodzic zatem zawsze wiedziałby, czy NOP został rzeczywiście zgłoszony i jak został zaklasyfikowany),
6. miał wprowadzić nakładanie obowiązku szczepienia w razie epidemii w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie, ale komuś się ręka omsknęła i zmiana nie znalazła się w projekcie (nawet tym przekazanym do sejmu).
Projekt dodatkowo przenosił Program Szczepień Ochronnych z komunikatu do rozporządzenia, ale tym zajmę się obszernie w innym poście (USTALANIE ZAKRESU I TERMINÓW SZCZEPIEŃ).
Projekt reklamowany był hasłem "Dobrowolność szczepień", dotyczył jednak dwóch niezależnych aspektów: dobrowolności i bezpieczeństwa szczepień. Mimo to podczas procedowania ustawy w Sejmie drugi aspekt prawie całkowicie pominięto. Niektórzy posłowie wpadli w, chyba należałoby to nazwać, furię, co pokrótce opisałam w postach RETARDOTRON i RETARDOTRON 3. Projekt odrzucono w całości z powodu przepisów wprowadzających dobrowolność szczepień (a nie znoszących szczepienia!) i tym samym z automatu odmówiono polskim dzieciom bardzo dobrych zmian zwiększających ich bezpieczeństwo.
Zatrzymajcie się na chwilę i zastanówcie się, co należałoby zrobić, żeby skutecznie wprowadzić zmiany do ustawy. Lub raczej czego na pewno nie należy robić, biorąc pod uwagę listopadowe doświadczenia w Sejmie. Już wiecie? To teraz sprawdźmy, jak robi to STOP NOP.
STOP NOP zbiera właśnie podpisy w celu zarejestrowania komitetu kolejnej obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej, tym razem pod hasłem "Bezpieczeństwo szczepień". Wydawałoby się, że zmieniają taktykę, że próbują od innej strony.
Najpierw projekt, potem komentarz. Wow, deja vu. Poprzedni projekt wprowadzał zmiany tylko do ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W tym zakresie nowy projekt jest... w zasadzie IDENTYCZNY. Znajdujemy tylko dwie małe różnice:
- usunięto punkt traktujący o przymusie bezpośrednim,
- dodano zapowiadaną poprzednio zmianę o nakładaniu obowiązku w drodze decyzji w przypadku epidemii.
Projekt wprowadza też małą, ale ważną zmianę do Prawa farmaceutycznego.
Znów mamy więc ustawę, która odnosi się zarówno do dobrowolności, jak i do bezpieczeństwa szczepień. Jest reklamowana pod innym hasłem, ale jest kopią tej poprzedniej. Odpowiedzcie sobie teraz na pytanie, jaki jest sens organizowania 3-miesięcznej akcji zbierania podpisów pod prawie taką samą ustawą? Jeśli tamtą ustawę Sejm odrzucił tylko ze względu na przepisy znoszące obowiązek szczepień, nie zajmując się zupełnie przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa, to ta ustawa też zostanie odrzucona z tego samego powodu! Dlaczego STOP NOP nie próbuje wprowadzić przepisów zwiększających bezpieczeństwo szczepień osobno, tak by przerzucić ciężar dyskusji na ten właśnie problem, by zmusić Sejm do debatowania nad czymś innym niż obowiązek, by skupić uwagę społeczeństwa na temacie, który jest najmniej kontrowersyjny i może zyskać szerokie poparcie? Dlaczego STOP NOP nie wyciągnęło nauki ze swojej legislacyjnej przygody i nie napisało ustawy w taki sposób, by zmaksymalizować szanse na jej przyjęcie, tylko znowu wali głową w mur?
Komitet Obywatelskiej Inicjatywy Ustawodawczej Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Wiedzy o Szczepieniach „STOP NOP”, którego celem jest przede wszystkim wprowadzenie dobrowolności szczepień w Polsce wzorem 20 państw europejskich powstał 11 kwietnia 2018 i zebrał 121 tysięcy podpisów poparcia dla projektu zmiany prawa.
Projekt zakładał przede wszystkim usunięcie z ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi słowa "obowiązkowe" odnoszącego się do szczepień. Jak pisałam w poście OBOWIĄZEK SZCZEPIEŃ, uważam to za zmianę kosmetyczną, gdyż szczepienia i tak są dobrowolne. Niestety do takiego wniosku można dojść dopiero po dogłębnej, krzyżowej analizie wielu ustaw - obowiązujących, ale też tych już uchylonych. Usunięcie tego jednego słowa wprowadzającego w błąd (a tak naprawdę posprzątanie po poprzednich zmianach w prawie), z całą pewnością jest dobrym pomysłem.
Projekt STOP NOP zawierał jednak również szereg innych zmian niezwiązanych z dobrowolnością szczepień:
1. wprowadzał dokładny wywiad dotyczący aktualnego stanu zdrowia, który miałby być przeprowadzany jeszcze przez badaniem kwalifikacyjnym,
2. obligował lekarza do poinformowania pacjenta na piśmie o możliwych negatywnych skutkach szczepienia, o konieczności ich zgłaszania i o metodach wykluczenia przeciwwskazań,
3. wprowadzał dokładny wywiad na pierwszej wizycie po szczepieniu w celu lepszego rozpoznawania NOPów,
4. wprowadzał możliwość samodzielnego zgłoszenia NOPu do sanepidu, jeśli lekarz zaniechał swego obowiązku,
5. zmieniał sposób rejestracji NOPów - rejestracja odbywałaby się w drodze decyzji, od której przysługiwałoby odwołanie (rodzic zatem zawsze wiedziałby, czy NOP został rzeczywiście zgłoszony i jak został zaklasyfikowany),
6. miał wprowadzić nakładanie obowiązku szczepienia w razie epidemii w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie, ale komuś się ręka omsknęła i zmiana nie znalazła się w projekcie (nawet tym przekazanym do sejmu).
Zatrzymajcie się na chwilę i zastanówcie się, co należałoby zrobić, żeby skutecznie wprowadzić zmiany do ustawy. Lub raczej czego na pewno nie należy robić, biorąc pod uwagę listopadowe doświadczenia w Sejmie. Już wiecie? To teraz sprawdźmy, jak robi to STOP NOP.
STOP NOP zbiera właśnie podpisy w celu zarejestrowania komitetu kolejnej obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej, tym razem pod hasłem "Bezpieczeństwo szczepień". Wydawałoby się, że zmieniają taktykę, że próbują od innej strony.
Najpierw projekt, potem komentarz. Wow, deja vu. Poprzedni projekt wprowadzał zmiany tylko do ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W tym zakresie nowy projekt jest... w zasadzie IDENTYCZNY. Znajdujemy tylko dwie małe różnice:
- usunięto punkt traktujący o przymusie bezpośrednim,
- dodano zapowiadaną poprzednio zmianę o nakładaniu obowiązku w drodze decyzji w przypadku epidemii.
Znów mamy więc ustawę, która odnosi się zarówno do dobrowolności, jak i do bezpieczeństwa szczepień. Jest reklamowana pod innym hasłem, ale jest kopią tej poprzedniej. Odpowiedzcie sobie teraz na pytanie, jaki jest sens organizowania 3-miesięcznej akcji zbierania podpisów pod prawie taką samą ustawą? Jeśli tamtą ustawę Sejm odrzucił tylko ze względu na przepisy znoszące obowiązek szczepień, nie zajmując się zupełnie przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa, to ta ustawa też zostanie odrzucona z tego samego powodu! Dlaczego STOP NOP nie próbuje wprowadzić przepisów zwiększających bezpieczeństwo szczepień osobno, tak by przerzucić ciężar dyskusji na ten właśnie problem, by zmusić Sejm do debatowania nad czymś innym niż obowiązek, by skupić uwagę społeczeństwa na temacie, który jest najmniej kontrowersyjny i może zyskać szerokie poparcie? Dlaczego STOP NOP nie wyciągnęło nauki ze swojej legislacyjnej przygody i nie napisało ustawy w taki sposób, by zmaksymalizować szanse na jej przyjęcie, tylko znowu wali głową w mur?
comments powered by Disqus
