Czas skończyć z wylewaniem żali w komentarzach i zacząć korzystać z dostępnych środków prawnych. Władza publiczna ma niewątpliwą przewagę nad szarym obywatelem, ale nie jest nietykalna. Wcale nie musimy ograniczać się jedynie do skarg, odwołań, zażaleń i petycji. Podobno najlepszą obroną jest atak.

1. funkcjonariusz publiczny

Zarówno czyny skierowane przeciwko funkcjonariuszom publicznym, jak i czyny skierowane przez funkcjonariuszy publicznych przeciwko innym osobom znajdują się w Kodeksie karnym. To znaczy, że są to już przestępstwa, a nie tylko wykroczenia. Znajdziecie je w rozdziale XXIX zatytułowanym Przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego. Niektóre z nich (a także kilka z innych rozdziałów) wykorzystałam w poście PRZYCHODZI SANEPID DO SKLEPU, przy okazji omawiania odpowiedzialności pracowników sanepidu podczas kontroli w sklepie (w rozdziale POSKROMIENIE SANEPIDU).


Z doświadczenia wiem, że na drodze administracyjnej trudno doprowadzić do ukarania funkcjonariusza państwowego, szczególnie takiego stojącego nieco wyżej, więc może taki sposób okaże się bardziej skuteczny.

2. rzecznik prasowy ministerstwa zdrowia

Kiedy pytałam w poście, jakiego dysonansu poznawczego doznaje policjant, który jednego dnia słucha konferencji, a drugiego przyjmuje zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia z art. 135 Kodeksu wykroczeń, to miałam na myśli prawdziwą sytuację. Dzień po konferencji Ministerstwa Zdrowia składałam na komisariacie zeznania w sprawie odmowy sprzedaży towaru. Zgodnie z prawem – bez maseczki i bez tłumaczenia się. Ponieważ na kolejnych konferencjach Rzecznik gorąco zachęcał do popełniania wykroczeń i twierdził, że jest to zgodne z jakimś rozporządzeniem, zdecydowałam się złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia, tym razem, przestępstwa. Nie godzę się na takie działanie funkcjonariusza publicznego na moją szkodę. Załącznikiem do zawiadomienia był ten post Ministerstwa Zdrowia: Na razie wiem tylko tyle, że zawiadomienie zostało przekazane do prokuratury rejonowej. Oczywiście nie wiążę z zawiadomieniem wielkich nadziei. Już to widzę, jak prokuratura ściga samego Rzecznika MZ :P
Z drugiej strony akurat teraz zapowiadane są zmiany, które faktycznie mają sklepikarzom umożliwić odmawianie sprzedaży. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że celem jest stworzenie ustawy "względniejszej dla sprawcy", by sprawa została umorzona.

3. rada ministrów

Kiedy kilka dni temu ogłoszone zostało rozporządzenie usuwające wyjątek ze względu na stan zdrowia, w internecie zawrzało. Powstały dwa zawiadomienia do prokuratury autorstwa Matki Kurki i Urszuli Tomickiej. Zainspirowało mnie to do napisania własnego pisma, nie ograniczyłam się jednak do ostatniego rozporządzenia, ale odniosłam się ogólnie do obowiązku nałożonego na osoby zdrowe. Z tym zawiadomieniem nie wiążę już żadnych nadziei, ale chociaż wpiszę je sobie do CV :D W taki sam sposób można zbadać zgodność z delegacją i Konstytucją innych obowiązków z rozporządzenia. Na przykład obowiązek noszenia rękawiczek jednorazowych lub stosowania środków do dezynfekcji rąk w sklepach również wykracza poza delegację ustawową. Wprawdzie ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi definiuje zabiegi sanitarne w odniesieniu zarówno do osób, jak i do pomieszczeń, ale sama delegacja epidemiczna mówi już tylko o zabiegach sanitarnych przeprowadzanych w obiektach, a taki obowiązek może dotyczyć wyłącznie ich właścicieli.


Obowiązek noszenia rękawiczek lub dezynfekcji rąk znajdował się do tej pory w rozdziale Ograniczenia funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy, czasowe ograniczenie określonych zakresów działalności przedsiębiorców oraz obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, a więc był traktowany jako zabieg sanitarny, a nie środek profilaktyczny (teraz znajduje się w rozdziale Ograniczenia, zakazy i nakazy dotyczące całego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). Nawet jednak jeśli byłby środkiem profilaktycznym, to przewidzianym jedynie dla osób chorych i podejrzanych o zachorowanie.

4. wojna domowa

Nazbierało się już tych zawiadomień do prokuratury: Anna Martynowska, Diana Wojtkowiak, coś o maseczkach, coś o respiratorach, coś o testach. Ewidentnie jest to bardzo skuteczna metoda, bo w obozie rządzących widać popłoch. Rozwiązaniem problemu ma być projekt zmiany w ustawie covidowej z 2 marca 2020 r., który wpłynął do Sejmu dopiero co, bo 12 sierpnia. Projekt jest bardzo krótki i od razu widać, w jakim celu został stworzony - zniesienie wszelkiej odpowiedzialności za popełnione przestępstwa, o ile celem sprawcy jest bardzo ogólne i niezdefiniowane przeciwdziałanie COVID-19. W uzasadnieniu wprost napisano, że chodzi o ustawę "względniejszą dla sprawcy", która będzie działała niejako wstecz. Komuś bardzo się śpieszy, bo ma ona wejść w życie dzień po ogłoszeniu.


Ustawa covidowa jest niezależna od stanu epidemii, odnosi się jedynie do samej choroby. Ten przepis będzie obowiązywał nawet wtedy, kiedy stan epidemii zostanie odwołany. Będzie obowiązywał, dopóki ustawa nie zostanie uchylona – w każdym kolejnym sezonie covidowo-grypowym.

Skutki nowelizacji ustawy mogą być katastrofalne, bo rykoszetem dostaną w zasadzie wszyscy. To jest de facto wprowadzenie anarchii i pewnie o to też chodzi.
Urzędnicy będą mieli wolną rękę. Na przykład inspektorzy sanitarni będą mogli zamykać bez żadnych konsekwencji sklepy, zakłady, fabryki, firmy – a jeśli bez konsekwencji, to i z byle powodu. Lekarze będą mogli przeprowadzać wszelkie badania i zabiegi, nie bacząc na zdanie pacjenta. Może dochodzić do odbierania dzieci, jeśli u domowników zostanie wykryty koronawirus, albo wręcz do przymusowego przewożenia ludzi do izolatoriów. Pacjenci z koronawirusem mogą być zostawiani na pastwę losu, szczególnie ci gorzej rokujący.
Ale największy problem jest w tym, że przepis nie dotyczy tylko urzędników, ale też zwykłych ludzi. Otwiera furtkę do powstania czegoś w rodzaju Maseczkowego Ku Klux Klanu i znosi odpowiedzialność karną za prześladowanie osób, które nie mogą nosić maseczek, nie chcą ich nosić ze względu na nielegalne nakazy, posiadają wyroki, które potwierdzają, że za brak maski nie można karać, mają maski pod nosem albo pod brodą. Może dochodzić wręcz do fizycznych ataków na osoby wykazujące wszelkie objawy infekcji, osoby przebywające na kwarantannach, osoby w jakikolwiek sposób podejrzane. Pamiętacie może jak na początku epidemii na lekarzy spadła fala hejtu? Jak wypraszano ich ze sklepów, żądano wyprowadzki, demolowano samochody? No to teraz to będzie działanie w interesie społecznym, a lekarze będą odizolowani w szpitalach.
W zasadzie może się wydarzyć wszystko, co tylko możecie sobie wyobrazić. Łącznie z tymi najgorszymi rzeczami. Nawet jeśli sąd uzna, że czyn nie był jednak uzasadniony, to co z tego, jeśli będzie już po fakcie? Tu dokładne omówienie konsekwencji okiem prawnika.

Ten odrażający projekt ściągający śmiertelne niebezpieczeństwo na wszystkich ludzi przebywających na terytorium RP, nie bacząc na konsekwencje, złożyli wymienieni niżej posłowie. Chyba dobrym pomysłem będzie, jeśli napiszecie im, co myślicie o tym przepisie, bo może jednak nie wiedzą, co czynią.


Aha, dodatkowo dla niepoznaki w projekcie znajduje się jeszcze przedłużenie obowiązywania przepisu stanowiącego podstawę do polecenia pracownikowi wykonywania pracy zdalnej ze 180 dni do roku.

Trudno to dostrzec, bo metody są bardziej wyrafinowane niż pospolity rozlew krwi, ale mamy wojnę domową - na ustawy, rozporządzenia i wytyczne. Jeśli ten przepis wejdzie w życie, to będzie już koniec. Stan epidemii nigdy nie zostanie odwołany i będziemy mieć terrodyktaturę. Nasze dzieci nam tego nie wybaczą.

Jakby ktoś chciał mieć udział w przywróceniu porządku i skorzystać z któregoś z moich pism, to proszę bardzo: ściągnij z Google Drive lub bezpośrednio.

aktualizacja

Jak należało się spodziewać, prokuratura odmówiła wszczęcia dochodzenia w sprawie Rzecznika Ministerstwa Zdrowia. Najwidoczniej Rzecznik wypowiedziami takimi jak "apelowałbym do właścicieli sklepów, do sprzedawców o niewpuszczanie do sklepów ludzi bez maseczek" oraz "rozporządzenie daje możliwość nieobsłużenia klienta" nie podżegał do popełniania wykroczeń przez sprzedawców. Zawiadomienie nie zawiera pouczenia, a chyba powinno.


Niestety nie przysługuje mi zażalenie, ponieważ w żadnej z prowadzonych przeze mnie spraw nie doszło do naruszenia moich praw bezpośrednio wskutek wypowiedzi Rzecznika. Pierwszy incydent miał miejsce jeszcze przed felernymi konferencjami, a drugi opierał się na wewnętrznym-zarządzeniu-widmo, którego nie mogę wyegzekwować od szefostwa sklepu.

Prokuratura nie będzie zajmować się sprawą podżegania, tymczasem Rzecznik śmieszkuje sobie z kar nakładanych na sprzedawców.


Od dawna wiadomo, choć informacja ta przebijała się do mainstreamu stosunkowo powoli, że obowiązek zakrywania nosa i ust dotyczy wyłącznie osób chorych i podejrzanych o zachorowanie. Zostało to potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego w Kościanie (sygn. akt II W 71/20), w którym zagadnienie obostrzeń zostało kompleksowo omówione. Jeśli więc osoba zdrowa nie łamie prawa nie nosząc maseczki, to dlaczego wciąż płyną naciski z góry, żeby utrudniać takim osobom życie?


A co na to Rzecznik Ministerstwa Zdrowia?


Każdy może zabierać głos. Czyli każdy może mówić, co chce. Co innego jednak spierać się co do tego, czy obowiązek zakrywania ust i nosa jest zgodny z Konstytucją i kogo w istocie dotyczy, a co innego insynuować, że ma on cokolwiek wspólnego z powinnościami sprzedawców – a tego właśnie dotyczyło moje zawiadomienie.
Rzecznik zasłania się tym, że Trybunał Konstytucyjny nie zajmował się póki co rozporządzeniami Rady Ministrów, więc należy uważać je za wiążące. Jest ku temu jednak konkretny powód, z całą pewnością pojawiający się nieprzypadkowo.


Rozporządzenia Rady Ministrów mogą więc dowolnie wychodzić poza delegację ustawową. TK się nimi nie zajmie, bo są zbyt często uchylane. Jedynym sposobem jest więc walka każdego z nas z osobna w swojej własnej sprawie, sądy nie muszą bowiem tych rozporządzeń brać pod uwagę. Tak się ustawili.


Bardzo chętnie przeczytałabym taką odpowiedź. Szczególnie w świetle stanowiska Rady Ministrów dotyczącego możliwości nałożenia obowiązku na osoby zdrowe.

Czekamy jeszcze na odmowę w sprawie Rady Ministrów.

aktualizacja

I oto ona. Rada Ministrów nie przekroczyła uprawnień i nie działała na szkodę interesu publicznego. Daliśmy się zrobić w konia. Od miesięcy mówi się o tym, że rozporządzenie wykracza poza delegację ustawową i nielegalnie nakłada obowiązek zakrywania nosa i ust na wszystkich. To nieprawda. Ustawa mówi, kogo dotyczy obowiązek, a rozporządzenie określa jedynie rodzaje środków profilaktycznych i sytuacje, w których mają być stosowane. W rozporządzeniu nie napisano przecież, że obowiązek dotyczy zdrowych osób, ani nawet, że dotyczy wszystkich.

Winny całej sytuacji jest więc wyłącznie przekaz. To osoby mówiące publicznie, że obowiązek dotyczy każdego, odpowiadają za generowanie konfliktów w społeczeństwie. To osoby szkolące policjantów odpowiadają za obciążenie Skarbu Państwa kosztami sądowymi za uchylane kary. To osoby zarządzające instytucjami publicznymi i firmami prywatnymi uprzykrzają ludziom życie.

comments powered by Disqus